Ne oldu bilmiyorum kapıldım gittim rüzgara. Kendimi sürekli yeni bir görevi halletmesi gereken bir oyun karakteri gibi hissediyorum. Dün uzun zaman sonra ilk kez biri gerçekten nasıl olduğumu sordu, düşündüm fark ettim ki kendimden uzak ve bir karmaşanın içindeyim. Buradan çıkış var mı yok mu bilmiyorum. Çıkmak için yeterli enerjiye sahip miyim, sanmıyorum.
2-3 ay önce içimde bir şeyler kırıldı, vazgeçtim bazı şeyler için savaşmaktan. Birtakım güvendiğim iyi ve güzel duygumu kaybettim. Kaybettiğim duygular için önce yas tuttum sonra kabullendim. Şimdi anlıyorum ki o kaybettiğim duyguların oluşturduğu boşluğu karmaşayla tamamlıyorum.
Değil başkasıyla kendimle bile konuşmayalı uzun zaman oldu. O kadar uzağım ki kendimden zaman zaman gerçekle bağlantımı kaybediyorum. Yine de hayatında her şeyi yoluna koymuş toplum tarafından yüklenen görevleri bir bir yerine getirmiş ideal bir profil çizdiğim için kimse neyimin olduğunu anlamıyor. Hatta o profilin içindeyken ben de neyimin olduğunu anlamıyorum.
Öyle işte, bugün de böyle.
Buraya o kadar uzun zamandır yazmıyorum ki ne de olsa bilenler de unutmuştur diye rahatım.
Kendime iyi bakıyım.
