Bu geceki dolunayı sana atfediyorum sevgilim... Bi de Yusufumuza. Tüm yusuflara. Kuyudan çıkış var madem. Madem ben de bir züleyha idim bir zamanlar, madem iffetimden sual oldu, madem sen Yusuf gibi durdun karşımda, madem ki ben gömlek yırttım ve fakat sen temizlikle kaldın o vakit sen yusuflardansın. Ve madem biz de kuyuda idik, tırmalaya tırmalaya ellerimizi ve ellerimizle beraber etrafımızdaki insanların kalplerini kanata kanata beraber olduk o vakit çıkışı olmayan kuyu yoktur ve yine o vakit gökyüzündeki ay bu gece senin ve tüm Yusuf'ların şerefine parlasın, bizi aydınlatsın.
Dolunayım da sensin, Yusuf'um da. Bugününümüze ve geleceğimize atfedilsin tüm dolunaylar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder