Yalnızlık üzerine...

Ben güçlü olabilirim... Ki öyleyim...

Ama sen biraz da olsa sahiplenmelisin beni...

Korumak istemelisin...

Babam da korumazdı...

Belki de aynı güvensizliği yaşamak için buldum seni 

Yine güçlü olmak zorunda hissedeyim diye varsın 

Yine aynı yalnızlığı tek başımalığı yaşamak için...

Aile dedikleri kurumdan zerre bi şey beklemem...

Babam üniversiteye yalnız yollamıştı 

Annem gitsene sen de yalnız gönderme dediğinde ne var taksiyle gidiyo demişti

Şimdi bakıyorum da ilk kez bi açıdan babama benzediğini görüyorum...

Şimdi belli ki kendimi ömür boyu güçlü ve tek başıma hissetcem...

Sırtımı dayayacak yerim yok benim

Gözümü kapatıp kendimi bırakabileceğim bi kucak yok...

Ben bi yanlış yapsam tek başımayım...

Aldığım bütün kararlarda sadece kendime güvenebilirim

Kendime güvenerek adım atabilirim

Arkamda kimsenin desteği gücü olmadan sadece kendime...

Kimseye güvenerek bi yola çıkamam

Kimse yok çünkü...

Benim arkamda 'ya ben ne yaparsam yapayım beni yalnız bırakmaz' diyeceğim kimse yok...

Sırtımı dayayacak yerim yok benim...

Herkes belli koşullar altında var, sen de öyle... 

Seninleyken de güçlü olmak zorundayım...

Seninleyken de bir başımayım...

Sırtımı dayayacak yerim yok benim...