Aynaya Bakınca

Saat altı

İstanbul sakin

Karanlık

Sessiz

İstanbul’u sakin bulmak zordur

Yine de insan var dışarda

Araba farları falan

Bi an

Seni gördüm karşımda

Bitkin yılgın ve yaşlanmış

Kimsenin zararı dokunamaz artık sana

Dokunabilecek bütün zararlar dokunmuş

Omuzlarında İstanbul kadar yük

Eziliyorsun

Seni gördüm sırtında bütün acılarıyla dünya

Yıllar ağlıyordu sana

Bi uyuşturucu müptelasından hallice ses tonunla

Kıvırcık Ali’den türkü mırıldanıyordun

Söylediğin türküler bile ölmüş

Ah güzel kadın

Bülbül sesin nerede

Bir anne feryadı gibi gözlerin

Evlat acısı mı yaşadın

Şen kahkahaların nerede

Çiçek kokardı ellerin ne zaman diken topladın

Kanser hücresi gibi olmuş

Dokunduğu yeri istila ediyor bakışların

Gerçek bir kahramandın

Tarih kitaplarından kovulmuşsun

Mülteci bir yaprak gibi ordan oraya savrulmuşsun

Ah güzel kadın sen kalbine ne yaptın

Kavuniçi kokulu teninde yaralar bereler var

Dilhun olmuşsun

İçin dışın kanıyor ağlıyor

Kan yağıyor yağmur gibi vücudundan ve ruhundan

İmza gibi bırakıyorsun ardından bütün kanını gözyaşını

Ah canım kadın

Görmedin gözlerimi

İçimdeki hüznü okumadın

Ve tek bir kelime etmeden

Ve tuttuğum yası dinlemeden

Aynı geldiğin gibi

Sessiz ve sakin

Ama kapkaranlık

Ama zifiri karanlık

Öylece

Gittin

Ben baktım arkandan

Gidişini

Ve gidişinle birlikte bütün geçmişini

Ve geçmişinle birlikte bütün elemlerini

Ve elemlerinle birlikte bütün çaresizliğini

Oturduğum yerden izledim

Ne ben koştum ardından

Ne sen dönüp geriye baktın

Bir inme indi bedenime

Yığıldım kaldım

Derinim feryat figan