Hepimiz adına

Ağlamak istiyorum 

Kimseyi tanımadığım bi sokak ortasında 

Ya da bi denizin kıyısında

Ya da bi orman kuytusunda 

Bir başıma ama aynı anda tüm kainatla beraber

Tek bir seferde ama ağlanacak ne varsa ya da bunda ağlanacak ne var denilen her şeye

Bugüne kadar hakkında gözyaşı dökülmemiş ne kalmışsa hepsine

Bugüne kadar hakkında gözyaşı dökülen her şeye tekraren

Kendi adıma, senin adına, insanlık adına ayrı ayrı ağlamak istiyorum.

Ayakkabı vurdu diye ağlamak istiyorum

Parmağımı kağıt kesti diye ağlamak istiyorum 

Babama ağlamak istiyorum 

Bir ameliyat yarasına, bir terkedilişe ağlamak istiyorum ve bir terk tehdidine

Annemin yeşil yeleğine, evet belki de en çok o yeleğe

Çocukluğuma, çocukluğuna, çocukluğumuza

Kimsenin sahiplenmediği sorumlulukları sırtımıza yükleyişimize 

Saçımdaki beyaza ağlamak istiyorum. 

Tüm kusurlarıma ve kimsenin ne olduğunu bilmediği bacağımdaki kocaman yara izine.

Öldürülen böceklere sineklere

Tüm işsizliklere

Habil’in cinayetine  ağlamak istiyorum, önce Kabil olarak sonra Havva. 

Bosna’ya

Ruanda’ya

Doğu Türkistan’a 

Suriye’ye 

Bir Afrika kabilesine

Tüm şiddet gören kadınlara, kızlara, oğullara.

Kapıda bekleyen kedinin sesine

Kanser ilaçlarına ağlamak istiyorum ve ona ulaşamayanlara.

Annelerin ölüşüne ağlamak istiyorum tüm çocukların gözünden tek tek.

Yanan ormanlara ağlamak istiyorum, karıncalar adına. 

Sıranın altında unutulan kitaplara 

Ben aldırılan bebeklere ağlamak istiyorum. 

Köpek balıklarına ve tespih böceklerine 

Saat farkına ağlamak istiyorum 

Ve İbrahim’in bıçağına 

Fermuar takıldı diye de ağlamak istiyorum gözümün üstünde kaşım var diye de.

Tek çırpıda ağlamak istiyorum 

Gözyaşım bitene kadar 

Üzerine ağlanmamış hiçbir şey kalmayana kadar 

Hepimiz adına