Merve’ye

yüzüne bakınca ağlıyorum

isimsiz yangınlarım var

içimdeki süt tenli kıza
göğsüme yatırabilseydim
gözünün kenarındaki yaradan öpmek isterdim

önünde dağları dize getirmek isterdim

galaksileri de
o koşsaydı
kimseden dinlemediği masallar diyarında
kahramanlar yoldaşı olsaydı
bulutlara sarılsaydı

ah
sen sol yanımın küskün çocuğusun
seni görünce dalgalar bile uslansın
biliyorum 
dönüp arkana bakınca
kanlı bir gökyüzü göreceksin
ve çürümüş yaralar
bize öğretilen kokuşmuş sefalet
belki kör bi köstebek

yavrum

kağıttan gemiler yapmışlar 

yüzdür diye vermişler
gemin su alacak
hayata bu yaptığının yanlış olduğunu
uygun bi dille anlatmaya çalışacaksın
olmayacak
batıracaksın

ben seni bağrıma basacağım