Füzyon

Şimdi bir sevişmek düşlerim ben ibadet eder gibi derim. Bilirim siz taşlarsınız beni, size uymaz kafam. Kafam benim ayrı dünya, ruhum ayrı, bedenim ayrı.

Konuyu dağıtmayalım. Ben ibadet eder gibi sevişebilirim, huzurla…Siz yapabilir misiniz bilmem, haset sizin.

Sizi böldüm kendimden. Benden ayrısınız, benden ziyade olabilirisiniz… Herkes ve her şey birbirinden ayrı… Siz de ben de… Hatta ben sizden daha ziyade. Ben… “Ben” derken bölünüyorum ben… Ruhum bedenimden, bedenim beynimden ayrılıyor… Üç parça oluyorum; başım, vücudum, ruhum… Bedensel füzyonum bozuluyor yani.

Füzyon demişken geçen Arslanbenzer köşkünde füzyon anlattı Melek, şiirde nasıl oluru Hakan abi anlatacaktı. Şiir evet, küçük bir şair çevrem var. Bense zerre anlamam şiirden. Bu yazının cümlelerini alt alta yazar şiir diye kakalarım en fazla. Benden şair olmaz. Yazıyorum işte, ahan da tam böyle. Bir şiir kitabı bitirip bitirmediğimi uzun süre düşündüm hatırlayamadım o akşam konuşurken. Allah’ım şair arkadaşım var ve kitabını okumadım dedim, gerçi ben hiç şiir kitabı bitirmedim dedim.  Hakan abi cahilliğini bu kadar belli etme dedi. Şiir kitabı bitirmemiş olmanın cahillik olduğu onun fikri, ben bu füzyona dâhil değilim. Zira sonradan hatırladım evet bitirdiğim şiir kitabı vardı. Gözleri intihar mavi… He bunu bitirdiğim için cahillikten yırtmadım o ayrı ama cahil de olmadım. Zira cahillikle şiirin arasında bir korelasyon kuramıyorum. Şiir cahili olabilirim belki. Evet olabilirim, şiir cahili olabilirim.

Neyse konuyu dağıtmakta üstüme yok, ne diyordum. Füzyonum bozuluyor. Biliyorum füzyon ne anlamıyorsunuz ama bunu anlatmak benim için o kadar zor ki sırf siz anlayın diye bu işe girmeyeceğim. Zira siz benim umurumda değilsiniz. Diyorum ya füzyonum bozuluyor. O yüzden umurumda değilsiniz. Bozulmasaydı umurumda olurdunuz. Şükür olsun füzyonumu bozana. Minnet duyuyorum bu bozuma aracı olana.

Bu yazıdan bir şey anlamadığınızı biliyorum. Füzyonun ne olduğunu bilmiyor olabilirsiniz, bu benim için önemli değil. Benim için önemli olan bunları yazıya dökmek, bir şekilde içimdeki şeyleri çıkarmak koymak ortaya. Birinin anlamasının zerrece önemi yok gözümde. Zaten bölük pörçük oldu hiçbir şey yazmadım sayıyorum. Bu ara çok duygu birikti içimde neresinden tutayım bilmiyorum. Belki toparlar yeniden yazarım. 

Amaaan ben sıkıldım kendimden, yazıya kafam girsin.